Afleiding bij chronische pijn.

Ik weet dat je je gewoon echt afvraagt nu naar aanleiding van mijn vorige blog, hoe het in godsnaam kan dat onbewuste onderdrukte emoties een veroorzaker kunnen zijn van fysieke pijnsymptomen.

En het is goed om je af te vragen hoe dat dan precies zit, want dat betekent dat je nieuwsgierig en onderzoekend bent. Het is belangrijk om te leren, dit levert je nieuwe inzichten en begrip op. En dan kun je daarmee weer verder komen in je proces om eindelijk eens van die klote pijnklachten af te komen! Toch?

Zo nu en dan gebeuren er dingen waar je een bepaalde emotie bij voelt. In sommige situaties komt die emotie gewoon even niet goed uit. Je weet wel, je moet een superbelangrijke presentatie geven of vergadering leiden, je voelt je gespannen, de zweetdruppels glijden langs je voorhoofd, je handen die trillen, je voelt een zware steen in je maag liggen en daar sta je dan voor die groep mensen die je allemaal aanstaren. Je vindt het spannend maar je doet het toch. Tijdens je presentatie verspreek je je een keer en gelijk krijg je van iemand uit die groep mensen een nare of flauwe opmerking. Het raakt je en je voelt een brok in je keel, je voelt je verdrietig want je staat daar zo je best te doen, hoe durft iemand zo gemeen tegen je te doen! Je wilt je niet laten kennen en vermant jezelf, je drukt je verdrietige gevoel naar de achtergrond en glimlacht de nare opmerking weg en vervolgt met een stoere pokerface je presentatie. 
Kun je je voorstellen dit te doen?

Deze emotie van verdriet zit nu weggestopt (onderdrukt) in je onbewuste. Daar blijft ie lekker zitten, totdat jij hem alsnog gaat uiten. Dit soort kleine onderdrukkingen van emoties, doen we allemaal wel eens, of nouja weleens, heel vaak eigenlijk. Uiteraard de een wat meer dan de ander. Dit doen we ons hele leven van af kinds af aan al. Emoties die volgens jezelf niet passen bij je zelfbeeld of sociaal of professioneel gezien niet wenselijk zijn, zul je niet snel uiten, maar liever onderdrukken. In het bovenstaand voorbeeld zou het bijvoorbeeld in jouw ogen in deze situatie niet zo snel geaccepteerd worden wanneer je zou tonen dat de opmerking je verdrietig of boos maakt, dus wil je die emotie niet tonen en onderdruk je deze liever. Op dat moment in die exacte situatie is dat veiliger voor je dan de werkelijkheid te laten zien. 

Zo gaat dat dus met heel veel ‘negatieve’ emoties die we door ons leven heen ervaren. Ooit waren deze emoties te pijnlijk of een ‘gevaar’ voor je, waardoor je ze toen hebt weggestopt, in je onbewuste. Daar zitten ze nog steeds, opgestapeld op elkaar na elke keer onderdrukken van weer nieuwe pijnlijke of op dat moment ‘gevaarlijke’ emoties. Ze waren toen dus een dreiging voor je die emoties, omdat ze in die situatie niet paste bij je zelfbeeld of bij de situatie waarin je je op dat moment bevond.
Al deze onderdrukte emoties van heel je leven zitten dus allemaal nog in je lichaam opgeslagen…. Soms moet je emotie onderdrukken, maar als wij dit constant doen is dit niet goed voor onze gezondheid. 

Zoals het Engelse spreekwoord zegt: ‘Emotions need to be expressed, not repressed!’ gaat dit op begeven moment toch ergens voor problemen zorgen zolang deze emoties je lichaam niet uitgaan…

Het woord ‘emoties’ komt van het Latijnse woord ‘emovere’ en betekent namelijk letterlijk energie in beweging. Om een emotie te uiten en daarmee dus te verwerken is er een lichamelijk actie vereist zoals bijv; tranen, een gil of schop. Deze lichamelijke actie laten we echter vaak niet zien/toe. We uiten de emotie dus niet, hij wordt niet verwerkt, maar word onderdrukt naar ons onbewuste. De energie toevoer wordt hiermee geblokkeerd.
Maar de emoties willen in beweging blijven, ze willen niet onderdrukt blijven zitten in je onbewuste. Dus je emoties zullen omhoog willen komen naar je bewuste. Ons brein denkt dat deze emoties te pijnlijk zijn voor ons en wil ze dus blijven wegstoppen in het onbewuste. 
Echter, er is maar één manier hoe het brein dit wegstoppen kan doen, namelijk; een afleiding creëren! Er zijn wel honderden afleiding strategieën en ieder heeft zijn eigen afleidingsstrategie(ën). Hier zijn er een paar: emotie-eten, alcohol drinken, drugsgebruik, overmatig sporten, overmatig werken, altijd druk bezig zijn etc. Maar je kent vast ook wel de fysieke reacties op emoties zoals: klamme handen, trillende handen, verhoogde hartslag van angst of schrik, rood hoofd krijgen, buikpijn doordat je je gespannen voelt voor die presentatie bijv. Maar één hele belangrijke fysieke reactie als afleiding om de emotie niet te voelen in je bewuste, is fysieke pijn! Pijn op één plek, of pijn op meerdere plekken of pijn die elke keer wisselt van plek, het kan allemaal! Netzoals dat er mensen zijn die jarenlang emotie-eten of jarenlang overmatig werken zijn er dus ook mensen die jarenlang pijn als afleiding van emoties ervaren. En ja dit is in zo’n 97% van de gevallen zelfs zo bij herniapijn, artrose en andere afwijkingen die bijv op de MRI te zien zijn, die zoals zovaak gezegd door de arts de veroorzaker zijn van de pijn!

Vooral mensen die zich kunnen vinden in een aantal van de volgende karaktereigenschappen zijn eerder de mensen die emoties onderdrukken en hierdoor vaak fysieke pijn, als afleiding van al deze emoties, in het lichaam ervaren:
– Gedreven / ambitieus
– Perfectionistisch
– Kritisch
– Zorgzaam
– Betrouwbaar
– Hooggevoelig / spiritueel
– People pleaser
– Control freak
– Stressgevoelig
– Vaak in haast

Door pijn te creëren in je lichaam is je focus gericht op de pijn en niet op de emotie, voilà doel van je brein is bereikt; je bent afgeleid van de emotie. 
De emotie is in dit geval de dreiging waarvoor je lichaam je probeert te beschermen. Zoals ik dat uitschreef in mijn vorige blog:
De dreiging -> de spanning op het zenuwstelsel neemt toe -> meer spanning op het bindweefsel (fascia) -> verstoorde balans tussen trek- en drukbelastingen van de verschillende structuren (zoals spieren, pezen, bindweefsel, botten) in het lichaam -> slechter functionerende gewrichten of organen –> vorming triggerpoints –> vernauwing van bloedvaten (vasoconstrictie) –> slechtere doorbloeding –> minder voedingsstoffen –> minder zuurstof –> energiecrisis, productie van pijn- en afvalstoffen –> verlaging pH waarde (het wordt zuurder) –> gevoeligere zenuwuiteinden –> sneller pijn/spanning –> extra \’beschermende\’ activiteit zenuwstelsel –> opnieuw toename spanning zenuwstelsel etc.

Het goede nieuws is dus dat hier wat aan te doen is, waardoor er meer ontspanning ontstaat in het zenuwstelsel, de doorbloeding verbetert, er een betere zuurstoftoevoer is naar oa de spieren, de spieren kunnen ontspannen en je dus weinig of zelfs helemaal geen pijn meer ervaart!

Klinkt dit alsof het voor jou zou kunnen werken? Laat het mij even weten in een reactie hieronder!

Karlien