“Je kunt alleen maar chronische pijn hebben wanneer er ergens in het lichaam weefselschade is.”

Dit is één van de grote fabels die er is over chronische pijn.

Ik vertel je waarom.

Bij chronische pijn is er over het algemeen geen weefselschade meer. Weefsel herstelt zich immers in meeste gevallen binnen 6 weken of in uiterste gevallen binnen 3 maanden. Het behandelen van het weefsel (zoals bijv spieren) is dan ook, buiten dat het tijdelijk verlichting geeft, niet meer relevant. En toch wordt dit bij vrijwel bijna alle behandelwijze voor chronische pijn wél gedaan. En dat is precies de reden waarom zoveel mensen niet vooruitkomen met al deze behandelwijze. Als je geluk hebt zal het wel zoals gezegd wat verlichting geven, wat natuurlijk superfijn en van harte welkom is, maar echt blijvend is het meestal niet.

Dit wordt ook wel symptoombestrijding genoemd.

Zolang je geen aandacht besteed aan de fascia, het autonome zenuwstelsel en de relatie tussen body & mind dan kun je lang wachten op blijvend resultaat…
Wat er gebeurt in vrijwel de meeste gevallen speelt zich af in het brein (de amygdala om precies te zien) en het zenuwstelsel. Het alarmsysteem van het zenuwstelsel is zo overgevoelig dat het blijft afgaan, ook al is er helemaal geen bedreiging meer. Het zenuwstelsel is degene die de spieren aanstuurt en die dus bepaald of spieren zich aanspannen of ontspannen. Je wilt dus de reden aanpakken waarom het zenuwstelsel continue overprikkeld is en daarmee dus ook zorgt dat de spieren gespannen staan. Een ontspannen zenuwstelsel zorgt voor ontspannen spieren.
Pijn kan dus bestaan zonder enige weefselschade.

Maar is dit dan enkel van toepassing bij chronische pijn die veroorzaakt wordt door gespannen/strakke pijnlijke spieren? 
Nee, het genereren van pijn op deze manier is zelfs van toepassing bij klachten als hernia en artrose!
Wanneer je 100 willekeurige mensen ZONDER PIJNKLACHTEN van straat vist en ze onder de MRI-scan legt zal een heel groot deel van deze mensen grote afwijkingen blijken te hebben. Maar het tegendeel is ook regelmatig waar, misschien heb je het zelf wel meegemaakt, je hebt enorme pijn maar op de MRI is niks afwijkends/abnormaals te zien! De visuele beelden van botten en gewrichten helpen zelden met antwoorden wanneer het gaat om chronische pijn en zijn vaak weinig zeggend.
Zo zijn er bijvoorbeeld ook meerdere onderzoeken gedaan bij mensen die GÉÉN pijnklachten hadden. Zij toonden op de MRI allerlei afwijkingen zoals uitpuilende tussenwervelschijven, scheurtjes / beschadiging van kraakbeen zoals de meniscus, ‘versleten’ tussenwervelschijven, afwijkingen in de heupen etc. En nogmaals deze mensen hadden dus GÉÉN pijnklachten.
De fysieke pijn is er echt en zit niet tussen je oren zoals sommige behandelaars zeggen, maar de echte oorzaak van pijnklachten zit NIET in deze structuren.